مجله ساز

معرفی بهترین سازهای کوبه ای

معرفی بهترین سازهای کوبه‌ ای

اگر به دنبال شناخت بهترین سازهای کوبه‌ ای هستید، به شما پیشنهاد می‌کنیم این بلاگ را تا انتها مطالعه فرمایید. ساز کوبه­ ای به سازی گفته می‌­شود که از طریق ضربه، مالش، خط کشیدن، سایش و … به صدا در می‌آید. از سازهای کوبه ­ای برای نگه ­داشتن ریتم در اجرا استفاده می­‌شود. اما فراموش نکنید که این ساز به دلیل انعطاف‌­پذیری بالا، به تنهایی نیز تک نوازی زیبایی می‌­آفریند. ساختار این ساز و شیوه‌­ی اجرایی آن به­ گونه­‌ای است که صدای سازهای کوبه‌ ای، بم می‌­باشد که در کنار سازهایی که صداهای زیر تولید می‌کنند می‌­تواند ترکیب فوق‌العاده‌ای باشد. در ادامه تلاش کردیم تا بهترین سازهای کوبه ای را از لحاظ کوک به شما معرفی کنیم.

انواع کوک سازهای کوبه ای

سازهای کوبه ­ای از نظر کوک به دو دسته­‌ی سازهای کوبه‌­ ای با کوک معین و سازهای کوبه ای با کوک نامعین تقسیم می‌­شوند. سازهای کوبه ای با کوک معین آن دسته از سازهای کوبه ­ای هستند که قابل کوک کردن باشند و یا نت­های مختلفی داشته باشند مانند هنگ درام. آن دسته از سازهای کوبه­ ای که قابلیت کوک شدن را ندارند، سازهای کوبه ­ای با کوک نامعین نامیده می‌­شوند. مانند دف، طبل و دایره.

بهترین سازهای کوبه ای ایرانی

از بهترین سازهای کوبه‌ ای ایرانی می‌توانیم تنبک، دف، دهل، نقاره و دایره را نام ببریم. در ادامه به توضیح مختصری در رابطه با این سازهای کوبه ای ایرانی خواهیم پرداخت.

تنبک

معروف­‌ترین ساز در بین سازهای کوبه­ ای، تنبک است که جزو سازهای کوبه ای ایرانی با کوک نامعین می‌باشد. این ساز با اسامی تنبک، تمبک، تنبوک، دنبک، دمبک و در بعضی موارد به اسم ضرب شناخته می­‌شود. یکی از مهم‌­ترین کاربردهای این ساز، نگه داشتن ضرب و ریتم برای سایر سازها و در واقع کامل کردن اجرا می‌­باشد. تنبک از جمله سازهای قدیمی ایرانی می‌باشد، که ریشه در فرهنگ غنی این کشور دارد.

سازهای کوبه ای ایرانی

سازهای کوبه ای ایرانی

دف

یکی دیگر از سازهای کوبه­ ای ایرانی با کوک نامعین، دف نام دارد. که هم در گروه ­نوازی و هم در تک‌ نوازی مورد استفاده قرار می­‌گیرد. کاربرد این ساز بیشتر در موسیقی کردی می‌­باشد. ساز دف یک تخته چوب گردو می­‌باشد، که لایه‌­ای از جنس پوست و یا جنس پلاستیک روی یک قسمت آن کشیده می‌­شود. داخل دف نیز زنجیرهایی به دیواره­ی دف نصب شده‌اند و در هنگام نوازندگی با تکان دادن ساز صدای زیبایی تولید می‌­شود.

دهل

یکی از سازهای کوبه ­ای موسیقی ایرانی با کوک نامعین، دهل نام دارد. دهل سازی دوار، بزرگ و دو رویه است که در دسته‌­ی سازهای پوست صدای دو طرفه قرار می‌­گیرد که با یک چوب بزرگ به­ نام چوگان یا چنگال و یک چوب کوچک به­ نام ترکه یا دیرک نواخته می‌­شود. پوست صدا بودن به این معناست که صدا از طریق ضربه زدن به پوست تولید می‌­شود و دو رویه یعنی در هر دو طرف این ساز پوستی از گاو یا گاومیش کشیده شده است. ساز دهل در مناطق سیستان و خراسان بسیار مرسوم و پرکاربرد است.

ساز دهل

ساز دهل

نقاره                             

یکی دیگر از سازهای کوبه ای کهن ایرانی با کوک نامعین، نقاره یا ناقاره نام دارد. نقاره به ­صورت طبل دوتایی است که سطح یکی کوچکتر از دیگری می‌­باشد که هر دو به ­وسیله­‌ی یک نوازنده و با دو چوب نواخته می‌­شود. طبل بزرگتر صدای بم و طبل کوچکتر صدای زیرتری تولید می‌­کند. این طبل‌­ها از مس یا سفال ساخته می‌­شوند و روی آن­‌ها پوست گاو یا گوسفند کشیده می‌­شود. در ایام قدیم هم در زمان جنگ و هم در زمان جشن و شادی و صلح، برای اعلام حضور از نقاره استفاده می­‌کردند.

دایره

دایره یا داریه یکی از سازهای کوبه ­ای موسیقی ایرانی با کوک نامعین می‌­باشد. این ساز مانند ساز دف از یک قاب چوبی دایره­ای ساخته شده است که روی آن را با پوست‌ه­ای از جنس پوست حیوانات یا مواد مصنوعی می‌پوشانند. با این تفاوت که ساز دف از لحاظ ابعادی اندکی بزرگ­تر از ساز دایره می­‌باشد. هم­چنین در بدنه­‌ی ساز دف زنجیرهای کوچکی آویزان هستند که به حلقه­‌ی چوبی متصل شده‌­اند اما در ساز دایره شاهد این زنجیرها نیستیم.

بهترین سازهای کوبه ای غربی

از بهترین سازهای کوبه ­ای غربی می‌توانیم به هنگ درام، کاخن، درام، تومبا و بلز اشاره نماییم. در ادامه به شرح بعضی از آن‌ها خواهیم پرداخت.

هنگ ­درام

هنگ ­درام ساز کوبه ­ای غربی با کوک معین می‌­باشد. این ساز اولین بار در کشور سوئیس ساخته شد و هم اکنون در کشور ما طرفداران زیادی پیدا کرده ­است. هنگ­ درام به صورت دو نیم­ دایره است که روی هم قرار گرفته­‌اند. قسمت بالایی هنگ ­درام دینگ ساید نامیده می­‌شود که فرو رفتگی­‌ها یا نت­های موسیقی روی آن قرار گرفته‌­اند. قسمت پایینی نیز گو ساید نام دارد.

کاخن

کاخن یا کاخون در زبان اسپانیایی به معنای صندوق یا جعبه می‌­باشد. در واقع کاخن یک جعبه تو خالی است که در عین حال صدای گوش ­نوازی دارد. این جعبه دارای شش وجه می‌­باشد که وجه جلویی یعنی آن قسمتی که نوازنده روی آن ضربه می­زند نازک‌­تر از بقیه صفحات ساخته شده­ است. در پشت کاخن حفره­ای وجود دارد که باعث قوی‌­تر شدن صدای تولید شده توسط ساز می‌­شود. در داخل کاخن نیز سیم­‌های فلزی قرار گرفته‌­اند که قابلیت تنظیم دارند. کاربرد این سیم­‌ها بدین صورت است که صدای کاخن را نزدیک به صدای درام می­‌کند. نحوه‌­ی اجرای این ساز به این شکل است که نوازنده روی آن می‌­نشیند و با کف دستان و انگشتانش به قسمت جلویی کاخن ضربه می­زند.

سازهای کوبه ­ای غربی

سازهای کوبه ­ای غربی

درام

یکی از قدیمی‌­ترین سازهای کوبه ­ای جهان با کوک نامعین که ستون موسیقی برای گروه‌­ها می­‌باشد، درام نام دارد. درام، درامز یا درام کیت مجموعه‌­ای از طبل­‌ها و سنج­‌ها می‌­باشد که روی پایه نصب می­‌شوند و در کنار هم یک ساز واحد و مستقل را تشکیل می‌­دهند. به بیان ساده­‌تر می­‌توان گفت تعدادی طبل که دور تا دور نوازنده را احاطه کرده است و او با دو چوب بر روی آن‌­ها ضربه می­زند. اجرای این ساز به وسیله‌­ی ابزارهایی مانند چوب و پدال‌هایی که در قسمت پایین سازها قرار دارند انجام می­‌شود. به کسی که درام می­‌نوازد، درامر گفته می‌­شود. ساز درام در سبک‌­­های جاز، راک، بلوز و هم­چنین پاپ به کار برده می­‌شود.

تومبا

یکی از بزرگ‌­ترین سازهای کوبه‌­ای در جهان که از قدمت بالایی برخوردار است، ساز تومبا می‌­باشد. در واقع می‌­توان گفت تومبا بزرگترین ساز از مجموعه سازهای کوبه ای کنگا است. این ساز باید به­ وسیله‌­ی دو دست نواخته شود تا صدای دلنشینی به گوش شنونده برسد. ساز تومبا توسط کشور کوبا ساخته شده است و در گذشته فقط برای مراسم­‌های خاص مانند عزاداری یا جشن­‌های عروسی استفاده می‌­شده است اما در حال حاضر از آن برای اجرای موسیقی در کنار سازهای دیگر نیز استفاده می‌­شود. این ساز را می­‌توان در سبک­‌های جاز، راک، بلوز، آراندبی و ورگا مشاهده کرد.

ساز تومبا

ساز تومبا

 بلز

ساز بلز یا ارف از خانواده­‌ی سازهای کوبه ای می‌­باشد که مدل­‌های کوچک و رنگی این ساز برای کودکان طراحی شده است. بلز به معنای زنگ­‌ها یا زنگوله­‌ها می‌­باشد. در واقع شکل کوچک و ساده شده­‌ی ساز زایلوفون می‌­باشد. ساختمان بلز بسیار ساده است و از تیغه­ و قطعات فلزی کوچک و رنگی با طول­‌های مختلف ساخته شده است که فرکانس آن­‌ها با یکدیگر متفاوت بوده و صداهای مختلفی دارند. هر رنگ از تیغه­‌ها در بلز استاندارد، نت مخصوصی را ایجاد می­‌کند که بدین ترتیب کودکان با توجه به صدای هر تیغه رنگی با صدای نت مربوطه آشنا می‌­شوند. نوازنده به کمک مضراب و با ضربه زدن روی این تیغه می‌­نوازد.

جمع بندی

در متن بالا به معرفی بهترین سازهای کوبه ای پرداختیم. سازهای کوبه ای انواع بسیار مختلفی دارند. اگر تمایل به نواختن سازهای کوبه ­ای دارید دنیایی از انتخاب پیش روی شما قرار دارد کافی است با مشاوره صحیح در یک فروشگاه معتبر و مطابق با علاقه­‌ی خود یکی از این سازها را انتخاب نمایید. برای مشاوره و اطلاعات بیشتر می‌توانید با کارشناسان تیم تخصصی سنتور سلیمان در ارتباط باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *